• Agapant — wieloletnia roślina z rodziny czosnkowatych; niektóre jej odmiany uprawiane są ze względu na ozdobne liście podobne do liści irysów oraz białe i niebieskie kwiaty, zwana też lilią afrykańską.

• Agara - wysokie drzewo o wyjątkowo ciemnozielonych liściach, cienkiej, gumiastej korze oraz żółtych kwiatach. Czarodzieje przygotowują napój z liści oraz kory, którą nazywają ereribą. Spożycie napoju powoduje gwałtowne odurzenie, ostatecznie głęboki sen, podczas którego spożywający doświadczają wizji i fantastycznych snów. Średnio uzależniające.

• Agawa - roślina, z której czarodzieje wyrabiają magiczny alkohol. Oprócz tego stanowi ozdobę magicznych domów.

• Anedal - bylina wytwarza rozetę długich, mięsistych i mieczowatych liści, które mają niezwykle słodki smak. Spożycie rośliny w trakcie pierwszych miesięcy ciąży wywołuje usunięcie zarodka z łona kobiety, co wywołuje jednak ból. W mniejszych ilościach stosowana do eliksirów na cukrzycę oraz do słodzenia potraw - wywołuje przyjemne uczucie lekkości w żołądku.
+lecznicza

• Asfodelus — roślina z rodziny liliowatych, będąca składnikiem eliksirów. Jest wykorzystywany do produkcji Wywaru Żywej Śmierci oraz Eliksiru Wiggenowego.
+lecznicza

• Baobab -  rodzaj, do którego należy osiem gatunków potężnych, długowiecznych drzew liściastych. Liście baobabu są jadalne, tak jak i nasiona, które można jeść na surowo lub po upieczeniu. Obierkami owoców można karmić zwierzęta, a ich upierzenie/futro nabiera blasku. Pod względem zawartości wapnia baobab dwukrotnie przewyższa mleko. W 100 gramach pulpy z baobabu znajduje się aż 300 mg witaminy C, prawie sześciokrotnie więcej niż w pomarańczach. Biały miąższ owoców ma konsystencję sera, jest lekko sypki, dlatego nadaje się do batoników dodających energii i mocy magicznej. Olej z nasion baobabu jest półpłynny, złotożółty i delikatnie pachnie. Prawie nie wysycha, co znacznie wydłuża czas przechowywania. Używany jest do eliksirów i magicznych kosmetyków.

• Benoexl - wysoki krzew kolczasty o gęstych gałęziach i liściach, które mają kształt elipsy. Liście krzewu są żute bądź gotowane. Mają gorzki smak. Benoexl posiada silne właściwości przeciwbólowe.
+lecznicza

• Blekot – gatunek rośliny występujący pospolicie w całej Ameryce Południowej. Fonetycznie kojarzy się z „bełkotem” i taki też może być jego skutek – osoba, która go spożyła wywar z tej rośliny, wygaduje brednie i poddaje się niekontrolowanemu słowotokowi.

• Bromelia - roślina głównie ozdobna, lecz jej kwiaty używane są do eliksirów i kremów magicznych. Gatunki bardzo zróżnicowane, zazwyczaj charakteryzują się rozetą sztywnych liści oraz pięknym i barwnym kwiatostanem.

• Ciemiernik - roślina lecznicza, która leczy rany po zaklęciach. Ma czarną łodygę oraz białe płatki. Płatki tej rośliny są wykorzystywane w eliksirach, a dokładniej w eliksirze wiggenowym.
+lecznicza

• Czosnek — roślina używana do odstraszania wampirów.

• Czyrakobulwa – roślina lecznicza o wstrętnym wyglądzie. Pokryta żółtymi bąblami, przypomina ślimaka bez skorupy. Maź zawartą w bąblach stosuje się przeciw trądzikowi.
+lecznicza

• Diabelskie sidła – rzadko spotykana roślina, żyjąca w miejscach ciemnych i wilgotnych. Posiada długie, giętkie łodygi zakończone liśćmi w kształcie wąsów. Może być zagrożeniem dla człowieka. Oplatając ciało może udusić ofiarę. Należy wtedy zachować spokój, nie robić gwałtownych ruchów, gdyż roślina zaciśnie swoje więzy mocniej. Pod wpływem strumienia światła ucisk powoli ustępuje, pędy zaczynają się cofać.

• Dyptam (łac. Dictamnus albus) – roślina należąca do rodziny rutowatych. Ma duże różowe kwiaty i torebkowate owoce. Wydziela silny balsamiczny zapach. Roślina z rodziny rutowatych. Potężne źródło lecznicze i regeneracyjne. Wszystkich jej części używa się do sporządzania eliksirów. Jednym z nich jest "Esencja dyptamu" służąca do gojenia ran. Może być też spożywana na surowo i leczyć płytkie rany. Najlepsze eliksiry z dyptamu robią mieszkańcy Zimbabwe. Nie ma co się dziwić w końcu to oni pierwsi ją odkryli. Rośnie na rabatach i w skupiskach.
+lecznicza

• Dzbanecznik – rodzaj roślin owadożernych z rodziny dzbanecznikowatych. Występują jako pnące się półkrzewy. Liście są kształtu dzbankowatego z wieczkiem, napełnione płynem trawiennym, działają jak pułapki, do których wpadają owady. Wielkość dzbanka różni się w zależności od gatunku rośliny (mogą mieć od kilku do nawet kilkudziesięciu centymetrów). Dzbanek posiada tzw. kołnierzyk zwany też obrzeżem, który pokryty jest śliską, zwabiającą owady, substancją. Zwabiony owad siada na obrzeżu i zaczyna spożywać tę substancję, po czym wpada do środka pułapki i zanurza się w cieczy trawiennej, z której nie może się już wydostać. Tam jest powoli rozkładany i jego składniki odżywcze są wchłaniane przez roślinę (są to głównie azotany, które są roślinie potrzebne). Dzbanki posiadają dodatkowo klapkę (tzw. wieczko), która jest tuż nad kołnierzykiem. Dzięki wieczku dostaje się do dzbanka mniej wody deszczowej, a to zapobiega rozcieńczeniu przez nią cieczy trawiennej. Ciecz trawienna jest wykorzystywana w eliksirach poprawiających apetyt czy przeciwdziałającym niestrawności.
+lecznicza

• Ereriba - nieokreślony gatunek Homalomena, to mocne zioło, którego narkotyczne efekty ujawniają się przy spożyciu z liśćmi i korą agary. Aktywny składnik chemiczny nie jest znany. Jego liście są zielone i podłużne, owoce mają kolor malinowy, kształt okrągły ze strukturą łuskową. Średnio uzależniający.

• Fruwokwiat — magiczna roślina ozdobna. Czarodzieje chętnie hodują ją w swoich ogrodach i domach. Prawdopodobnie ma długie, kołyszące się wąsy. Fruwokwiat ma cechy podobne do diabelskich sideł, ale w przeciwieństwie do nich jest nieszkodliwy.

• Geranium - gryząca roślina.

• Guarana - jest to pnącze o naprzemiennie ułożonych liściach z wąsami, które uroczo podrygują, mogące osiągać 15 m długości. Jego zielonkawe kwiaty są niewielkie i zebrane w kiście. Mały, czerwony owoc to torebka, która w miarę dojrzewania pęka, ujawniając czarną pestkę. Według legendy pierwsza roślina wyrosła nie z nasienia, lecz z oczu boskiego dziecka zabitego przez węża. Moc tej rośliny polegała na przywracaniu utraconej siły mężczyznom. Od niepamiętnych czasów używano jej jako środka pobudzającego, ściągającego, leczącego przewlekłe biegunki. Dzisiaj guarana jest znana i stosowana na całym świecie. Badania wykazały, że ekstrakt z jej ziaren jest silniejszy niż odpowiednia dawka kofeiny czy ekstraktu z żeń-szenia. Guarana jest ceniona za działanie pobudzające, termogeniczne, detoksykujące; leczy wzdęcia, otyłość, dyspepsję i arteriosklerozę. Jest naturalnym przeciwutleniaczem. Czarodzieje zajmujący się magicznymi kosmetykami wykorzystują ją szczególnie w produktach przeciwcellulitowych.
+lecznicza

• Imbir -  Ma mięsiste kłącze, w którym znajduje się olejek imbirowy, używany zarówno jako składnik eliksirów oraz jako lek i przyprawa.
+lecznicza

• Jadowita Tentakula – czerwona, jadowita roślina, która wstrzykuje jad, gdy tylko ktoś jej dotknie.

• Jagody z jemioły — składnik eliksirów wykorzystywany do produkcji eliksiru zapomnienia i antidotum. Są małe, białe i woskowe.

• Kakaowiec właściwy (Theobroma cacao L.) - niewielkie drzewko o dużych, owalnych, ostro zakończonych liściach. Osiąga maksymalnie 10 m wysokości. Kwitnie przez cały rok. Żółtaworóżowe niewielkie kwiaty rosną wprost na konarach lub pniu i dają początek dużym owalnym owocom z pachnącym i słodkawym miąższem, zawierającym kilkadziesiąt płaskich lub kulistych nasion. Wyrabia się z nich kakao, które czarodzieje stosują w swych potrawach, w kosmetyce oraz w eliksirach. Natłuszcza, wzmaga krążenie, odżywia i chroni skórę przed promieniowaniem UV. Kakao zawiera sporą dawkę teobrominy i kofeinę, działa więc pobudzająco. Przeciwzmęczeniowe, przeciwstresowe. Zapobiega pojawianiu się oznak starzenia i nadaje blask skórze. Ekstrakt z nasion kakao ma działanie nawilżające, antyoksydacyjne, rewitalizujące, tonizujące, wyszczuplające, regenerujące i zwalczające stres.
+lecznicza

• Kauczukowiec - drzewo, które produkuje naturalny kauczuk poprzez wylewanie go przez otwory w korze. Używany przez czarodziei do produkcji różnych osłon na urazy mechaniczne, ale także odbija większość uroków.

• Kłaposkrzeczki — bliżej nieznane rośliny. Jeśli dostaną za dużo nawozu, zaczną wić się i skrzeczeć z niezadowolenia.

• Księżycowe dzwonki - roślina magiczna, która posiada kwiaty w kształcie dzwoneczków. Mają srebrzysty kolor. Mienią się srebrem w nocy, gdy świeci księżyc; w dzień mają płową barwę. Wypływa z nich srebrny płyn stosowany w celach spożywczych i do eliksirów, a także do magicznych drinków. Delikatnie szczypie w język, nie jest jednak kwaśny. To ulubione kwiaty Coyolxy.

• Kukurydza - roślina jadalna. Za pomocą zaklęcia podgrzewającego zamienia się w popcorn. Surowa mieni się na różne odcienie żółci.

• Kwiaty wielkości parasola — wielkie, różowe kwiaty, rozkładające się niczym parasol.

• Llanos - rodzaj magicznej trawy, która przez Inków uważana była za skażoną ludzką krwią. Chodzić mogli po niej jedynie zbrodniarze - ci o czystym sumieniu dostawali nieprzyjemnych bąbli od oparzeń. W ten sposób rozpoznawali dobrych i złych. Aby oczyścić llanos, co jakiś czas je podpalali, tańcząc dookoła paleniska. Llanos jest składnikiem wielu czarnomagicznych eliksirów.

• Lodownik świecący - roślina żyjąca na szczytach wysokich gór, gdzie jest dużo wiatru i chłodu. Jest niemalża cała pokryta lodem, spod którego świeci na różne kolory. Używana do eliksirów neonowych i chłodzenia magicznych drinków.

• Maca - roślina rosnąca nawet na wysokości 4000 m n.p.m., gdzie żadna inna roślina nie jest w stanie przetrwać. Dla Inków była to święta roślina, nie tylko dlatego, że wydawała się nadzwyczajna ze względu na zdolność przeżycia nawet w rejonie wiecznych śniegów, ale przede wszystkim ze względu na poszukiwane i cenione w tamtej epoce właściwości afrodyzjakalne. Jest prawdziwym skarbcem pierwiastków śladowych, minerałów i naturalnych hormonów, co wyjaśnia jej wpływ na libido. W Peru, gdzie rośnie w stanie dzikim, ułatwia przetrwanie w zimnym klimacie. Inkowie stosowali ją do tonizowania organizmu i łagodzenia uczucia głodu. Dla wzmocnienia sił i odwagi władcy Inków podawali macę swoim aurorom przed walką. Zaleca się ją także w przypadku bezpłodności, do regulowania układu hormonalnego, na przykład podczas menopauzy. Legenda głosi, że kiedy konkwistadorzy przybyli w Andy, stali się bezpłodni z powodu zimna i wysokości. Mieszkańcy Andów radzili im zażywać macę. Istnieje około setki gatunków macy na całym świecie, z czego jedenaście w Peru. Wszystkie rosną na dużych wysokościach, sięgających nawet 5000 m n.p.m. Intensywne nasłonecznienie, silne wiatry i niskie temperatury są niezbędne dla ich rozwoju. Okrągły korzeń macy przypomina rzepę w kolorze żółto-czerwonym. Właściwości macy: wzmacnia siły fizyczne i umysłowe, pobudza komórki mózgu, pobudza intelekt, poprawia koncentrację i pamięć, zmniejsza stres wywołany nowoczesnym trybem życia i zmęczeniem, wzmacnia układ hormonalny i stymuluje łagodnie produkcję hormonów płciowych (testosteron i progesteron), co podnosi libido, pozwalając w ten sposób uniknąć zaniku pożądania, radości i mocy seksualnej oraz negatywnych skutków menopauzy. Działanie na skórę: wzmacnia, regeneruje, odżywia, chroni przed czynnikami zewnętrznymi. Jest doskonała dla skóry suchej, dlatego stanowi składnik kremów nawilżających, natłuszczających, a także kosmetyków odżywiających skórę głowy i włosy.
+lecznicza

• Malwa — roślina z rodziny ślazowatych o magicznych właściwościach, używana we wróżbiarstwie. Centaury podpalają to zioło i odczytują przyszłość patrząc na kształt dymu, który się z niego unosi.

• Mandragora – roślina o właściwościach leczniczych, z której można było sporządzić lekarstwo ożywiające spetryfikowanych. Bulwa przypomina kształtem noworodka; posiada usta, oczy oraz nos. Jej "włosami" są podłużne liście. Krzyk dojrzałej mandragory jest zabójczy dla ludzi, zaś sadzonki jedynie ogłuszają.
+lecznicza

• Manihot - roślina o jadalnej, podłużnej bulwie. Wystarczy zjeść jej niewielką ilość, a człowiek czuje się nasycony. Nie wiadomo dokładnie jak działa, ale tuż po wprowadzeniu pierwszego kęsa do żołądka rozprowadza po organizmie sok, który powoduje polepszenie samopoczucia. Utrzymuje się ono przez godzinę.

• Mimbulus mimbletonia – wyglądem przypomina karłowaty kaktus barwy szarej, który zamiast kolców ma wypustki. Przyglądając się jej bliżej, można spostrzec jej lekkie pulsowanie. Przypuszczalne miejsce występowania rośliny to Asyria. Posiada ciekawy system obronny. Po dotknięciu roślina wypluwa na nierozważną ofiarę gęsty, cuchnący odorosok o konsystencji błota. Jest niezmiernie rzadka. Po raz pierwszy wyhodowała ją Chantico.

• Odorosok – substancja, o której istnieniu dowiadujemy się w piątej części powieści Harry Potter. Wydziela niesamowicie ohydny zapach, ale nie jest trujący. Wydzielany jest przez roślinę Mimbulus Mimbletonia.

• Opuncja – rodzaj roślin z rodziny kaktusowatych. Niektóre gatunki opuncji (m.in. opuncja figowa) są uprawiane dla mięsistych, jadalnych owoców. Owoce te dodają jedzącemu odwagi i sprawności w rzucaniu zaklęć. Pędy opuncji są używane na przetwory i na paszę, wspomagającą magiczne właściwości.
Wiele gatunków opuncji uprawia się w magicznych mieszkaniach jako ozdobne rośliny doniczkowe. Jest to ulubiona roślina czarodziejki Chantico.

• Oset — roślina o kłujących pędach, szorstkich liściach, z kolcami na brzegu. Jest uważana za symbol Szkocji.

• Peyotl -  gatunek rośliny z rodziny kaktusowatych. Jest źródłem alkaloidów. Zjedzona w nadmiernych ilościach powoduje silne bóle brzucha i biegunki. W niewielkich ilościach działa jak narkotyk, gdzie zażywający doświadcza różnorakich wizji. Jego odkrywcą i badaczem był Patecatl. Stworzył on Oszałamiający Napój, którego głównym składnikiem jest peyotl. Dosyć silnie uzależniający.

• Przeciniak - długie, giętkie, acz dosyć twarde tykwy przypominające trzcinę. Niegdyś używano ich do karania krnąbrnych uczniów - przy mocnym uderzeniu potrafi polecieć krew. Teraz raczej stosuje się do wydobywania z nich słodkiego karmelu.

• Piołun — bardzo gorzka bylina, używana w ziołolecznictwie oraz jako przyprawa (w nadmiarze jest szkodliwa). Jest składnikiem wielu eliksirów. Piołun jest potrzebny, aby stworzyć Wywar Żywej Śmierci.
+lecznicza

• Pykostrąk — magiczna roślina, która posiada różowe strąki oraz błyszczące fasolki. Po upuszczeniu na ziemię wystrzeliwują z niej kwiaty.

• Rdest ptasi — roślina o magicznych właściwościach. Jest ona jednym z głównych składników eliksiru wielosokowego. Prawdopodobnie jest to także składnik miodu pitnego.

• Samosterowalne śliwki — pomarańczowe owoce przypominające rzodkiewki, które latają.

• Samoużyźniające się krzewy — Jak mówi sama nazwa – posiada zdolność wytwarzania własnego nawozu.

• Skaczące Muchomory - grzyby, które skaczą, nie są jednak trujące.

• Skrzeloziele – posiada bardzo odtrącający wygląd. Przypomina zwitek oślizgłych, szczurzych ogonów barwy szarozielonej. Zaliczane jest do roślin wodnych. Skrzeloziele jest jadalne. Konsumowanie przypomina żucie bezkręgowca. Całkowite jego spożycie daje możliwość bezstresowego przebywania pod wodą przez określony czas (jedyny udokumentowany przypadek pozwalał przebywać człowiekowi pod wodą przez 60 minut). Konsument pod wpływem spożytej rośliny zmienia swój wygląd. Sama przemiana trwa niezmiernie krótko. Jest jednak nieprzyjemna, a nawet bolesna. Po krótkiej chwili człowiek posiada za uszami skrzela, między palcami u rąk i stóp widoczne są błony. Barwa ciała zmienia się lekko na kolor zielony. Przebywanie w taki sposób pod wodą jest od teraz wielką przyjemnością.

• Słoneczne stokrotki - kwiaty, które zamiast płatków mają parzące ogniki. Legenda głosi, że po raz pierwszy wyrosły w miejscu, gdzie Nana rzucił się w ogień i spalił na popiół, na którym zaś powstały słoneczne stokrotki. Gdy nie ma ich dużo, nie robią krzywdy, lecz w nagromadzeniu bez trudu podpalają ubrania, a także człowieka.

• Słonoroślina - roślina, która gromadzi w sobie sól i stanowi przyprawę nadająca smak potrawom. Czarodzieje wykorzystują ją również do wytworzenia solanki (kąpieli solnej) oraz niekiedy do eliksirów, które są okropne w smaku.

• Sukulent - bulwiasta roślina przypominająca kaktusa. Posiada drobne igły, które parzą. Gdy spadnie deszcz, potrafi nawet porazić prądem. Umiejętnie zebrane igły nadają się do wielu eliksirów. Niektórzy czarodzieje je proszkują i używają jako przyprawy do dań, która nadaje nieco musującego wrażenia.

• Szałwia — roślina lecznicza, a także magiczna. Inkascy czarodzieje stosowali ją jako lekarstwo na ukąszenia węża, problemy ze wzrokiem, utratę pamięci. W późniejszych czasach zaczęto stosować ją jako lek na przeziębienia, gorączkę, padaczkę, choroby wątroby i zaparcia. Uważano ją również za afrodyzjak. Peruwiańscy uczeni stwierdzili, iż spożywanie szałwii przedłuża życie.
+lecznicza

• Śmiechotki - małe roślinki, które rosną w dżunglach, gdzie jest wilgotno i ciepło. Ich kwiaty są żółte, a kiedy ktoś obok nich przechodzi, wydają z siebie cichy, dźwięczny chichot. Czasem także rośnie im długie, twarde przedłużenie liści, które zaczepia się o najbliższe drzewo i śmiechotki "podstawiają czarodziejom nogi". Ulubione kwiaty Huehu.

• Tojad (znany również jako Mordownik lub Akonit) — roślina posiadająca magiczne właściwości. Rośnie jedynie w dzikich miejscach. Jej kwiaty są przydatne do tworzenia eliksirów, ale liście są bardzo toksyczne. Tojad to najbardziej znany składnik Wywaru Tojadowego. Istnieje ponad 250 gatunków Tojadów, najbardziej znane to Tojad Mocny i Żółty. Gatunki Tojadu są wysoce toksyczne, chociaż były używane w medycynie jako leki przeciwbólowe, moczopędne, uspokajające serce i powodujące pocenie. Tojad był często wykorzystywany jako trucizna na przynęcie dla zwierząt lub na strzały używane podczas polowania na wilki, stąd stał się on znany jako Mordownik.
+lecznicza

• Teonanacatl - grzyby halucynogenne stosowane przez inkaskich czarodziei, będące kulturowym elementem. Posiadają długi, chudy trzonek i podłużne, blaszkowane kapelusze, które mienią się wszystkimi kolorami tęczy - nietrudno je zauważyć czy pomylić z czymkolwiek innym. Czasami parzy się z nich "herbatę" lub dodaje do potrawy, albo umieszcza w tabliczce czekolady, aby zamaskować nieprzyjemny smak. Po spożyciu efekt halucynogenny pojawia się po około 30 minutach i utrzymuje się od 3 do 7 godzin, przy czym najsilniejsze doznania z reguły występują w pierwszych dwóch godzinach. Po spożyciu Teonanacatlu i pojawieniu się jego planowanych lub niezaplanowanych efektów – nie ma możliwości przerwania jego dalszego działania. Ilość związków aktywnych jest inna w każdym egzemplarzu grzyba. W grzybach suszonych związki aktywne są bardziej skoncentrowane. Ta sama niewielka ilość grzyba suszonego może wywierać działanie kilka razy silniejsze niż w przypadku grzyba świeżego tego samego gatunku. Wywołują także lekkie nudności. Silnie uzależniające.

• Tykwobulwa - przypomina wielką, zieloną cebulę. Podobno świetnie chroni przed plumpkami.

• Upiorne Chili - niesamowicie ostra przyprawa, która przy spożyciu powoduje buchanie pary z uszu, a w nadmiernych ilościach zianie ogniem. Wspomaga trawienie, wzbogaca smak potraw i uspokaja.
+lecznicza

• Waleriana — roślina o magicznych właściwościach. Jej korzenie są wykorzystywane do produkcji Wywaru Żywej Śmierci, a gałązki do warzenia Eliksiru zapomnienia i Eliksiru Słodkiego Snu.

• Vanex - maleńkie kwiatuszki występujące w wielkich skupiskach, rosną głównie wokół jezior. Z reguły gotuje się korzenie, łodygi oraz liście. Posiadają właściwości uspokajające.
+lecznicza

• Wierzba bijąca – roślina posiadająca gruby pień i potężne konary o ostro zakończonych liściach. Kiedy nieproszony osobnik zbliży się do drzewa, potrafi ono mocno uderzyć swoimi gałęziami. Istnieje sposób na unieruchomienie wierzby bijącej - polega on na odpowiednim dotknięciu sęka drzewa, jednak by się do niego dostać, trzeba ominąć zmasowane ataki obronne rośliny.

• Wiggen — magiczna jarzębina. Osoba dotykająca drzewa Wiggen jest zabezpieczona przez atakami magicznych stworzeń. Jego kora jest potrzebna do eliksiru wiggenowego.
+lecznicza

• Wilec ziemniaczany - roślina, która daje owoce w postaci magicznych batatów. Są one żółte i kiedy są surowe, lubią chichotać i żartować z czarodziei. Kiedy się je wrzuci do wrzącej wody, milkną i stają się soczyście pomarańczowe. Przed ugotowaniem twierdzą, że to dlatego, iż puszczają im zwieracze i... cóż, nie należy nabierać się na ich dowcipy! W smaku są bardzo słodkie. Kwiaty wykorzystywane są do eliksirów i kremów.

• Wnykopieńki – złośliwe pniaki. Wydobywa się z nich małe strączki używane w produkcji wielu eliksirów.

• Zartec - przypomina paproć, choć różni się odeń barwą. Liście mają właściwości lecznicze - działają zakrzeopowo, nawet na najgłębsze rany.
+lecznicza