Amelia,

TEORETYCZNIE ZAKŁADAJĄC,
sądzisz, że skaczące muchomory mogłyby zacząć mówić?
Bo śniło mi się, że prowadziłam z jednym konwersację na temat znikających skarpetek i nie wiem...
Co trzeba byłoby zrobić, żeby naprawdę zaczęły mówić? Tak na stałe? Masz jakiś pomysł?

Gema

Mel,

Myślisz?
Ale gdyby tak wziąć całą klatkę mówiących, skaczących muchomorów na wykłady i wypuścić... wyobrażasz sobie co by się działo?

Gema

Amelka

Jak tam, gotowa, by wbić się w suknię z welonem?

Che

Amelko,

Widzę, że humor dopisuje, świetnie! Zobaczymy jak będziesz ćwierkać przed ołtarzem. Poza tym preferuję stroje ludowe, więc ani krawat, ani mucha nie będą potrzebne. Co do pastowania - od czego są skrzaty? Lepiej przygotuj się na noc poślubną, a nie udzielasz złotych rad.

Che

Amelko,

Towarzystwo towarzystwem, ale nie będziemy przecież non stop grać w polo, nie oszukujmy się.

Che

Amelko,

Kobiety i ich groźby... długo byś nie wytrzymała.
Nie wątpię, ale musisz udowodnić.

Che

Amelko,

Niestety, przede mną nic się nie ukryje. Doceniam starania, taki jestem szlachetny.
Z tą mąką to już przesada, nie będę cię przecież smażyć. Biały hipogryf i ty w białej sukni brzmią jednak całkiem nieźle o ile suknię da się łatwo zdjąć, także CZEKAM.

Che

Amelko,

Zawsze gotów! I do mnie nie da się znięchęcić. Albo mnie od początku kochasz albo nienawidzisz.

Che

Amelko,

Napisz mi list, a przybędę! Chyba, że wolisz mnie odwiedzić w mej super chacie, to tobie wyjątkowo pozwolę.
Nie chcę, ale i tak wiem swoje.

Che

Amelko,

Nie wiem, jakie masz o mnie wyobrażenia, ale u mnie jest zawsze czysto, wkurwia mnie bałagan.

Che

Amelko,

Świetnie, przyzwyczajaj się.
I tak wiem, że wolisz mnie rozebranego.

Che