Pierwsza cecha, która rzuca się w oczy to pewność siebie - praktycznie ta cecha emanowała od niej z wielką siłą od samego urodzenia. No, tak przysłowiowo oczywiście. Niektórzy śmią twierdzić, że jest ona aż zbyt pewna siebie, nawet mylą to z zarozumiałością. Jednak ona po prostu zna swoje możliwości, wie na co ją stać i jest tego wszystkiego świadoma. Nie stara się być na siłę skromna, aczkolwiek przechwałek nie lubi. Czy uważa się za lepszą od innych? Często tak się zdarza. Sama nie postrzega tego jako swojej wady. Od razu można przejść do szczerości - szczera i dobitna. Nie lubi owijać w bawełnę czy okłamywać kogoś dla jego przyjemności. Co innego, gdy kłamstwo ma pomóc jej w osiągnięciu celu jaki sobie wyznaczyła - w takim przypadku ni stroni od "nieczystych zagrań".
Czas na jakieś pozytywy! Mimo, że dla obcych czy mało znanych jej ludzi jest nieco oschła i niesympatyczna, to dla znajomych, a zwłaszcza przyjaciół wręcz odwrotnie! Potrafi być towarzyska, miła, a przede wszystkim lojalna. Dla ważnych jej osób jest w stanie zrobić bardzo wiele, a nawet zapomina przy tym o sobie! Bo cóż, często robiąc coś ma na względzie cel określony dla siebie. Współpraca? Owszem, ale nie bezinteresownie. Dobrze czuje się jako lider, ale irytują ją zagubieni ludzie. Uważa, że powinni być tak samo jak ona - pewni siebie, zdecydowani i nieustępliwi. Można jej przypisać również zrównoważenie i wewnętrzny spokój. Potrafi zapanować nad swoimi emocjami. Nie zdarza jej się wybuchać gniewem czy płaczem. Wrażliwa strona? Może. Gdy znajdzie się odpowiednia dla niej osoba to na pewno wyjdzie z niej ta rozczulona klucha, która aktualnie siedzi pewnie gdzieś uśpiona w odmętach jej duszy. Jaka poezja.
Jest typem osoby, którą albo się kocha albo nienawidzi. Proste. Posiada zarówno wielu przyjaciół jak i wrogów. Wcale jej to nie przeszkadza. Bądź dla niej w porządku a być może odkryje przed Tobą tę dobrą stronę! W innym przypadku... Zabiłaby wzrokiem gdyby było to możliwe.

Amelka jest jedynaczką, więc jej najbliższą rodziną są rodzice. Nie mieszkała z żadną ciotką, babką, wujem ani stryjem.
● Rosalié Reséndez - matka Amelii. Urodzona również w Wenezueli, podobnie jak ojciec zresztą. Kobieta, która miała ogromny wpływ na charakter córki. To ona w domu była głową rodziny. Zaborcza i despotyczna, ale pałająca wielką miłością do córki. Gdy Amelia wybrała inny kierunek studiów niż ona jej proponowała, była tą, która najbardziej poczuła się zlekceważona i żywi najwięcej urazy do córki.
● Rodriege Reséndez - ojciec Amelii. Mężczyzna mniej zaborczy niż jego żona. To on wpajał jej kulturę osobistą i dbał o jej maniery. Można powiedzieć, że był jej tym dobrym opiekunem. To właśnie on nie raz musiał przywoływać Rosalié do porządku.
Oboje rodziców zajmują się hodowlą ziół i innych roślin użytkowych. Wiele znajduje się w ich ogrodzie - reszta to rodzinna plantacja. Zajmują się rozprowadzaniem i wysyłką w tym biznesie.

● jej różdżka to: włos szyszymory, wierzba, 10 i ½ cala,
● gra całkiem nieźle na skrzypcach, ale nie lubi się tym chwalić
● ma słabość do starszych mężczyzn! Oczywiście bez przesady. No ale pamiętajmy o czystości krwi, no halo halo
● jest zafascynowana magicznymi stworzeniami, jednak z niewiadomych powodów się ich boi i nie potrafi się przemóc by stanąć naprzeciw im. Może jedynie sobie popatrzeć na nie z bliska w książkach
● Nie lubi, gdy obcy lub mało znane jej osoby ją dotykają, albo wkraczają w przestrzeń osobistą. Nie jest to żaden strach czy coś! Po postu tego nie lubi i zazwyczaj "odwdzięcza się" mocniejszym "dotykiem"
● nie ważne co robi - musi to być zrobione starannie, dokładnie i schludnie
● sport nie jest jej obcy, lubi rywalizację! Oczywiście gdy w niej wygrywa
● lubi alkohol, ale nie jakieś byle tańsze trunki