Polo




Jest to gra dla bogatych czarodziei z wyższych sfer. Polega ona na sprowadzaniu specjalnej odmiany argentyńskich hipogryfów, na których siedzą zawodnicy i strzelaniu do bramek piłką. W jednej drużynie jest czterech graczy, każdy posiada mallet (długi kij), za pomocą którego próbuje wbić piłkę do bramki przeciwnika. Całość odbywa się na ziemi.



Sędzia stawia na ziemi piłkę, a dwóch kapitanów stoją po swoich przeciwnych stronach, z malletem przy piłce. Ten, który przejmie piłkę, ten naturalnie rozpoczyna rozgrywkę. Zadaniem drużyny jest wcelować piłkę do bramki przeciwnika. Gra się do sześciu wygranych, choć można tę liczbę zmienić. Drużyna, która pierwsza osiągnie ten wynik - wygrywa.



Kapitanowie rzucają kostką i ten, który wyrzuci wyższą ilość oczek, tego drużyna zaczyna. W przypadku remisu ponawia się rzuty aż do wyłonienia zwycięzcy.
Następnie kapitan, który ma przy sobie piłkę, stara się ją wrzucić do bramki przeciwników. Rzuca ponownie kostką:
1,6 - rzut na bramkę przeciwników - kostką rzuca dowolna osoba z przeciwnej drużyny: parzysta - udaje się obronić rzut, jednak piłka powraca do osoby uprzednio trafiającej do bramki i rzuca ona ponownie kostką; nieparzysta - obrona nieudana, drużyna przeciwna zdobywa punkt
2,4 - podanie do innego zawodnika ze swojej drużyny - rzuca on kostką
3,5 - przejęcie piłki przez zawodnika przeciwnej drużyny - rzuca on kostką

Podobno jest to niesamowicie nudna gra, jednakże utarło się przekonanie, że chcąc należeć do "śmietanki towarzyskiej", należy wybierać się na mecze polo.

W Peru istnieją dwa różne kluby magicznego polo, które są swoimi odwiecznymi rywalami: Argentyńskie Hipogryfy i Angielskie Hipogryfy. Ten pierwszy klub hołduje tradycjom (gra na argentyńskich hipogryfach), a ten drugi jest stosunkowo młody i chętny do wprowadzania zmian - zaczęli sprowadzać hipogryfy z jeszcze dalszego zakątka - Wielkiej Brytanii.