• Astrodeska - magiczny odpowiednik mugolskiej deskorolki. Nie posiada ona kółek, natomiast należy rzucić na nią zaklęcie lewitujące, dzięki któremu unosi się nad ziemią. Wystarcza na godzinę, po tym czasie należy ponowić zaklęcie.
• Bicykl - magiczny odpowiednik mugolskiego roweru. Wygląda podobnie, lecz nie posiada pedałów, a półeczki na nogi. Całość jest napędzana przez eliksir napędzający, który wlewa się z tyłu roweru do specjalnego zbiornika. Ten zaś rozlewa paliwo cieniutkimi przewodami do szprych i kół.
• Błędny Rycerz - to niewidoczny dla mugoli trzypiętrowy autobus dla zagubionych czarodziejów. Aby go wywołać, należy wyciągnąć rękę z różdżką nad ulicą. W ciągu dnia w pojeździe są rozstawione krzesła, a w nocy łóżka. Klienci dostarczani są na miejsce w kolejności wejścia do autobusu. Cena zależy od odległości jaką się przejedzie. Za dopłatą można dostać gorącą czekoladę, butelkę wody i szczoteczkę do zębów w dowolnym kolorze.
Błędny Rycerz jeździ po Chavin i Limie.
• Carro - magiczne riksze. Po Paracas i Chavín jeżdżą riksze zaprzątnięte w xarteci, czasem hipogryfy i testrale. Po Limie czarodzieje przemieszczają się innymi sposobami, aby nie zwracać uwagi mugoli. Ewentualnie wykupują mugolskie konie, by doczepić je do rikszy i w ten sposób podróżują po stolicy.
•
Latający balon - a w zasadzie dorożka, która unosi się w powietrze za pomocą doczepionych dwóch balonów oraz niewielkiego śmigła, które napędzane jest eliksirem napędowym. Podróżowanie w ten sposób nie jest zbyt szybkie i często nieprecyzyjne, ale widoki są tego warte!
• Latające dywany - można nimi przewozić rodziny i dobytek. Jednakże najpopularniejsze są na Dalekim i Bliskim Wschodzie, na tych terenach są trudnodostępne, a jeśli już, to do poruszania się jedynie po Paracas i Chavin.
• Miotły - coraz mniej popularny środek lokomocji. Latanie na miotłach używane jest też w quidditchu. Latania na miotłach w Feitiçarii uczy się już w pierwszej klasie. By lecieć na miotle, należy usiąść na jej kiju, trzymać jego końca oraz odepchnąć nogami od ziemi. Sterowanie odbywa się poprzez przechylanie kija w odpowiednią stronę. Ważne jest też odpowiednie przenoszenie ciężaru ciała.
Modele mioteł:
1. Dębowy grom 79 – pierwszy egzemplarz tej miotły został wyprodukowany w 1879 roku. Właśnie na tej miotle udało się po raz pierwszy przelecieć nad Atlantykiem.
2. Księżycowa brzytwa – stworzona w 1901 r. Można było na niej osiągnąć sporą (jak na tamte czasy) szybkość.
3. Srebrna Strzała – można uznać, iż jest prototypem współczesnej miotły sportowej.
4. Zmiatacz nr 1 – miotła, która okazała się prawdziwym sukcesem jej twórców.
5. Kometa 140 – pierwszy model Komety. Nowością okazało się wykorzystanie w niej zaklęcia hamującego.
6. Świetlista smuga – miotła wprowadzona przez wytwórnię Black Forest. Była bardzo elastyczna, jednak jej szybkość była mniejsza niż w przypadku Komet i Zmiataczów.
7. Migdrąg – kolejny model stworzony przez Black Forest; o wiele szybszy od poprzednika, jednak tracący moc przy wzbijaniu się w górę.
8. Spadająca Gwiazda – stworzona w 1955 roku; najtańsza do dziś miotła sportowa, zwana także Meteorem. Jej twórcami była firma Universal Brooms Ltd. Po początkowym entuzjazmie okazało się, iż miotła traci szybkość i pułap wraz z upływem czasu.
9. Zmiatacz nr 5, Zmiatacz nr 7 – kolejne modele mioteł Zmiataczów.
10. Zmiatacz nr 11 – miotła ta osiąga szybkość 70 mil/h (112 km/h) w 10 sek. Posiada alarm antywibracyjny, a jej rączka pokryta jest lakierem przeciwko urokom.
11. Kometa 2.60 – miotła, która maksymalnie osiąga 60 mil/h (96 km/h) i to przy sprzyjającym wietrze. Jest raczej słaba i przestarzała.
12. Nimbus 1000 – pierwszy model miotły stworzonej przez spółkę Miotły Sportowe Nimbus. Osiągający prędkość 100 mil na godzinę i mający niesamowitą zwrotność, natychmiast stał się preferowanym modelem do gry w Ameryce Południowej.
13. Wicioszyn 90 – wyprodukowany w 1990 roku. Posiada on kilka nowych możliwości, jednak ma tendencję do krzywienia się przy dużych prędkościach.
14. Nimbus 2000 – miotła wysokiej klasy. Jest szybka i sterowna, jednak po kilku latach użytkowania dochodzi do niepotrzebnej utraty prędkości.
15. Nimbus 2001 – bardzo szybka miotła wysokiej klasy. Tak jak w modelu 2000 tak we wszystkich Nimbusach następuje utrata szybkości.
16. Błyskawica – miotła standardu międzynarodowego. Osiąga maksymalnie 150 mil/h (241 km/h) i nie potrzebuje sprzyjającego wiatru. Ma idealną równowagę i przyspieszenie. Posiada wygodną rączkę.
17. Błękitna Butla – bezpieczna, wygodna, wyposażona w alarm miotła familijna.
• Motor - pojazd na dwóch kołach. Nie różni się zbytnio od tych mugolskich. Mają przycisk wyłączający widzialność oraz bak na eliksir napędzający, wprawiający motory w ruch. Motory latają w powietrzu.
• Mówiące patronusy - w nagłych sytuacjach można wysłać mówiącego patronusa. Potrafi on szybko dostarczyć wiadomość, ale w porównaniu do papug nie nadaje się do przesyłania poufnych informacji.
• Roletki - magiczny odpowiednik mugolskich rolek. Wyglądają podobnie, lecz zamiast dużych kółek mają dużo małych kółeczek. Z tyłu zaś mają niewielki zbiorniczek na eliksir napędzający, który rozlewa się po całych rolkach i kółkach, wprawiając je w ruch. Po dwóch godzinach jazdy należy uzupełnić zbiorniczek.
• Samochód - pojazd na czterech kołach. Nie różnią się znacząco od tych mugolskich. Mają jednak dodatkowy przycisk, aby stać się niewidzialnym. Do baku zaś leje się eliksir napędzający, który wprawia auta w ruch. Samochody latają w powietrzu.
• Sieć Fiuu - aby podróżować Siecią Fiuu, trzeba mieć dwie rzeczy: odpowiedni kominek (będący w sieci – kominki mugoli nie są w sieci – chyba że zostaną podłączone do niej przez Ministerstwo Magii) i proszek Fiuu. Zasada działania jest prosta: należy wejść do kominka; wyraźnie wypowiedzieć nazwę miejsca, gdzie chce się polecieć i w tej samej chwili wrzucić proszek Fiuu na palenisko (pojawią się wtedy szmaragdowozielone płomienie). Należy zamknąć oczy i usta, ponieważ popiół lub sadza mogą do nich wlecieć. Jeśli wypowie się nazwę miejsca docelowego poprawnie, wychodzi się przez najbliższy kominek właśnie w tym miejscu. Nie jest to przyjemny sposób podróżowania. Można też "teleportować" samą głowę, tak by tylko głowa pokazała się w kominku, co ma swoje zalety – trudniej jest zauważyć taką osobę i można w ten sposób rozmawiać. Nie można wtedy jednak wyjść z kominka.
Na terenie całego Chavin i magicznej części Limy, w każdym pomieszczeniu budynków publicznych (w tym puby, restauracje i inne) znajduje się kominek podłączony do sieci Fiuu. Nie dotyczy to terenów mieszkalnych - tu każdy indywidualnie określa, czy ma kominek i czy jest podłączony do sieci. Wyjątkiem jest
kamienica B w Chavin, która jest włączona do sieci.
• Świstoklik - jest to jakiś przedmiot (np. stary but, czajnik), który zamienia się w świstoklik za pomocą zaklęcia
Portus. Jeśli jest on umieszczany na dłuższy czas w miejscu, do którego mają dostęp mugole, musi to być przedmiot niewzbudzający zainteresowania. W przeciwnym razie przypadkowa osoba mogłaby przenieść się razem z nim. Aby utworzyć świstoklik należy uzyskać na niego licencję – inaczej będzie on nielegalny. O danej godzinie leci on w dane miejsce, i każdy, kto będzie go wtedy dotykał, poleci razem z nim.
• Teleportacja - nagłe zniknięcie (deportacja) i pojawienie się (aportacja) w innym miejscu. Odległość, na którą można się teleportować jest ograniczona – można teleportować się z Chavín do Limy i na odwrót; nie można teleportować się na większe odległości. Istnieje też teleportacja łączna – gdy ktoś się teleportuje, druga osoba musi tylko ją trzymać. W przypadku teleportacji łącznej druga osoba nie musi znać technik teleportacji. Nie można stwierdzić dokąd dana osoba się teleportowała, chyba, że się daną osobę chwyci (dochodzi wtedy do teleportacji łącznej). Nauka teleportacji jest wykładana w szóstej klasie, uczy tego specjalny instruktor, który przyjeżdża do Feitiçarii. Wpaja uczniom zasadę Ce-Wu-En czyli Cel-Wola-Namysł (przez złośliwych nazywany Cewnikiem albo Celnie Walniętym Namolcem). Teleportacja nie jest zbyt przyjemna i należy uważać, aby nie doszło do rozszczepienia.
Na terenie Paracas teleportacja nie działa.
• Tren Rápido Paracas - to pociąg wiozący studentów pomiędzy Limą a Paracas. Skład, ciągnięty przez lokomotywę parową odjeżdża ze stacji kolejowej Inca Rail z niewidocznego dla mugoli peronu 34. Starości i vice-starości szkoły jadą w osobnym przedziale zlokalizowanym z przodu pociągu. Studenci wysiadają z niego na stacji w Chavín; potem jadą powozami ciągniętymi przez xarteci. Po pociągu chodzi kobieta z wózkiem ze słodyczami na sprzedaż.
Pon 29 Wrz - 12:09